با یک بررسی کلی متوجه می شویم که تعداد چیزهایی که می توان روی آن حساب کرد بسیار محدودند. تا زمانیکه اظهار سپاسگزاری ما واقعی است، دیگران آن را دوست داشته و بخاطر می سپارند. این نه تنها موجب می شود احساس خوبی داشته باشند، بلکه آنها را تشویق به کمک مجدد به ما می کندو به تشویق دیگران منجر می شود. وقتی از اشخاصی شخصا یا با یادداشت یا حرکتی، یا تلفنی تشکر می کنیم، احتمال کمک مجدد آنها بیش از کسانی است که حضور آنها را عادی شمردیم و از آنها تشکر نکردیم.
مردم ذاتا خوبند. اکثر مردم کمک کردن و رسیدگی به دیگران، دست یاری دادن و همکاری کردن را دوست دارند. مردم دوست دارند که از یاد دیگران نروند و به عنوان شخصی که برای دیگری فرصت عالی، یا نوعی راهنمایی مهم و پر محبت فراهم کرده، یاد شوند. مردم دوست دارند از آنها تشکر شود نه بدلیل هیچ نیاز خودخواهانه، بلکه برای اینکه مطرح بودن احساس جالبی است. و وقتی ما صمیمانه مطرح می شویم، این مطرح بودن نقش تقویت کننده ای برای کار درستی که انجام داده ایم را ایفا می کند. به این دلیل می خواهیم آن را تکرار کنیم. چون مردم ( اگر از مهربانی شان تشکر کنیم ) دوست دارند به دیگران کمک کنند. این در واقع باعث می شود دیگران را نیز تشویق کنند که به ما کمک نمایند.
زندگی بی نهایت آسان می شود، هنگامیکه به یاد داشته باشیم که از دیگران بخاطر مهربانی شان تشکر کنیم، هیچ کدام از ما دوست نداریم که عادی تلقی شویم و همه علاقه مندیم از ما سپاسگزاری شود.
بار دیگر که برای کسی کار بسیار خوب و مفیدی انجام دادید و آنها از شما تشکر کردند، توجه کنید که چه احساسی به شما دست می دهد. درست است که خیلی مواقع بدون دریافت تشکر دوباره کمک می کنید و مطمئنا بیشتر دوست دارید به کسانیکه سپاسگزاریشان را بیان می کنند کمک نمایید که البته این عمل یکی از کلیدهای یک زندگی لذت بخش است.
با ابراز سپاسگزاری مداوم، موفقیت، فراوانی و خوشبختی را ضمانت می کنید.